جمله ی زیبایی منسوب به پروفسور سمیعی هست .به نظرم باید تو سال جدید تلاش کنیم یه مقدار قضاوتامونو کمتر کنیم و سعی کنیم ارزش های انسانی تو جامعمون که داره فراموش میشه رو احیا کنیم متنی زیبا از پرفسور سمیعی:
جمله ی زیبایی منسوب به پروفسور سمیعی هست .به نظرم باید تو سال جدید تلاش کنیم یه مقدار قضاوتامونو کمتر کنیم و سعی کنیم ارزش های انسانی تو جامعمون که داره فراموش میشه رو احیا کنیم متنی زیبا از پرفسور سمیعی:
کتابی روانشناختی که برگرفته از یک سری اصول پایه ای قبایل کشور آمریکای جنوبی است.(سرخ پوستان اطمینان ندارم)
چندی پیش مجمعی متشکل از دوستداران محیط در سالن اجتماعات آموزش و پرورش تشکیل شد . حرکت بسیار جالب و پسندیده ای بود و حضور جوانان و پیرانی که سالها دغدغه ی حفظ محیط زیست خوانسار و لاله های واژگون را داشتند .نشاندهنده ی اهمیت این موضوع برای اهالی این شهرستان هست .تنها هدفی که میتوانست بهانه ی تشکیل چنین جمعی باشد حفظ و حراست از لاله های واژگون گلستان کوه و باغ های زیبا و بعضا بکر پایتخت و چهار باغ بود .نکته قابل توجه همکاری و همدلی تک تک کسانی بود که با زحمت این جلسه رو ترتیب داده بودند و هیچ اثری از ریاست و ریاست طلبی نبود .نکته ی بعدی حضور بانوان شایسته و کارشناس در این حوزه بود که بیشترین رای رو از حضار گرامی دریافت کردند .این موضوع ثابت میکنه دانش و مهارت افراد از جنسیت آنها اهمیت بیشتری دارد .و در اخر موسیقی بسیار زیبایی که توسط هنرمندان خوب شهرمون اجرا شد که باعث شگفتی شخص بنده شد.و آرامش ناشی از موسیقی از سکوت و توجه کامل حاضران به موسیقی کاملا مشهود بود .بسیار مفتخر شدم که در جمع انسان های فرهیخته ای که دغدغه ای جز حفظ بافت طبیعی شهرشان ندارند حضور پیدا کردم.
zizi
به نام او
**بازی**
شاید یکی از بزرگترین دغدغه های زندگی هر آدمی درست زندگی کردن و در اخرم رسیدن به هدفاش باشه کتاب 4 اثر از فلورانس اسکاول شین یه منبع خیلی خوب برای راهنماییه و اما خلاصه قسمت اول اون:
به نام او
سلام
اول یه عذر خواهی میکنم بابت این تاخیر طولانی
واما وبلاگ انشاالله از این به بعد با برنامه بهتر و منسجم تری کارش رو دنبال میکنه و نکته دیگه اینکه مضوع مطالب با چیزی که در قبل گذاشته میشد یکم تفاوت داره و نویسنده ها هم تا حدودی عوض شدن :)
ما منتظر نظر ها و حمایت هاتون هستیم
موفق و شاد باشید همیشه
یاعلی
به نام او
هر سال با فرا رسیدن مناسبت هایی که با نام علی (ع) گره خورده اند به این فکرمیکنم که شخصیت متعالی و بزرگ علی (ع) چقدر در میان ما مهجور مانده است و تا چه اندازه در شناخت درست و عمیق مردی سعی کرده ایم که هم قرآن ناطق و هم نمونه عینی و متعالی عدالت است.
انسان امروز به "شناخت" علی (ع) نیازمند است نه به "محبت و عشق" به او زیرا که "عشق و محبت"بدون "شناخت" نه تنها ارزشی ندارد بلکه تخدیر کننده و معطل کننده نیز خواهد بود،این در حالی است که نسل گذشته ماهرچند به مذهب علی وفادار مانده و پیوسته به یک روح مذهبی است اما دچار جمود وتوقف شده و آنچه که عرضه میکند قادر نیست نسل های آینده را به تاریخ،فرهنگ و مذهب علی پیوند دهد.حال اگر نسل دغدغه مند امروز که به دنبال آگاهی یافتن و آگاهی دادن است گامی در مسیر این شناخت بر ندارد نسل آینده گسسته و پوچ پرورده خواهد شد و دیگر از علی جز نامی در پس لایه های خاک خورده تاریخ باقی نخواهد ماند.
سلام
خیلی شنیدیم که در زندگی باید هدف مشخصی رو برای خودمون انتخاب کنیم،اما این هدف بسته به علاقه هر فرد ممکنه تو هر زمینه ای باشه،هنر ،درس،ورزش و...
در رسیدن هر کس به ارزوش اولین عامل موثر و خیلی مهم خودشه اما از اینکه بگذریم محیط و جامعه هم تاثیر بسزایی می تونند داشته باشند
این روز ها که همه سودای جامعه ای شاد و پویا رو در سر دارند به حتم نیاز داریم هرچه بیشتر زمینه ی ورزش رو تقویت کنیم
به نام او
سلام
چندوقتیه موضوع داغ حداقل برای ما انتخاب رشته است.باقاطعیت تمام میتونیم بگیم این دهه ای که پشت سر گذاشتیم برای ما سخت تر از سال کنکور بود.حالا چرا؟؟؟
به نام او
سلام به همگی
موانع استخدام جوانان "مذکر"را برداریم به شرط آنکه این موانع را در مقابل جوانان "مونث" نگذاریم.
راه حل رفع مشکل بیکاری جوانان کار آفرینی و ایجاد شغل است نه جلوگیری از استخدام زنان.در دنیای امروز همه ی انسان ها اعم از زن و مرد جایگاه خود را دارند و برای رسیدن به هدف و خواسته ی خود تلاش میکنند و صد البته باید به آنچه لایقش هستند برسند.در اکثر موارد خانومی که پست و مقامی را کسب کرده حتما شایسته تر از سایرین بوده و توانایی بهتری در آن شغل از خود نشان داده و مطمئنا جای مــــــــــــــــــــــــــــــرد دیگری را اشغال نکرده است
از نظر شما فعالیت یک زن باید محدود به محیط خانه باشد,بشورد و بسابد و بچه داری کند؟؟؟
زن و جایگاهش در تصور شما چگونه نقش بسته است ؟؟؟؟؟؟
به نام او
سلام
میدانیم که پست قبل برای عموم جذابیت چندانی نداشت چرا که بیشتر روی سخن ما با مسئولینی بود که توانایی حل
مشکلات را داشتند.اما اینبار بحث ما بر سر موضوعاتی است که شاید مانند نمای ساختمان مدرسه به چشم نیاید اما به
یقین ارزش واهمیت ان بسیار بیشتر است.
این پست بیشتر دلنوشته های تعدادی از نوجوانان وجوانانی است که روزی برروی نیمکت های همین شهر مینشستند.
واما بریم سر اصل مطلب! دبیرستان را خلاصه میکنیم در سال سرنوشت ساز کنکور
به نام او
سلام
اول یک تشکر از تمام شماهایی که متن قبل رو خوندید و بانظرات سازندتون مارو همراهی کردید
بنا به پیشنهاد برخی دوستان تصمیم گرفتیم تا جایی که در توانمون هست و از حوصله خواننده خارج نیست به بررسی جزئیات بپردازیم.
پست اول دبیرستان رو اختصاص دادیم به تجهیزات و ساختمان
به نام او
کمتر از یک ماه است که مدرسه را بدرود گفتیم و به نوعی دیگر ارتباطی با آن نداریم ولی همچنان خاطرات و مشکلاتش همراهمان است.
از دبستان تا دبیرستان و حتی تا صبح جلسه کنکور
دوره ی دبستان میتواند با تمام بچگی هایش شیرین ترین و مهمترین سال های زندگی هر شخص باشد زیرا که قرار است شخصیت فرد در آن شکل گیرد و به قول سعدی"من همانم که در ده سالگیم"
قصد داریم مشکلات مورد نظرمان را تحت دو عنوان بیان کنیم:
سلام
هدف از تاسیس این وبلاگ رساندن صدای خاموش شده در درون دلهای چندی از جوانان این خطه است به گوش هر آنکه گوش شنوا داشته باشد...
امید است اقداماتی برای حل این مشکلات صورت گیرد.
با گوش جان شنونده نظرات و انتقادات شما هستیم
با آرزوی بهترینها...